Post Traumatisch Stress Syndroom na bevalling?

Verlopen

Houdt het dan nooit op met die bangmakerij rondom de bevalling? Uit Israelisch onderzoek blijkt dat maar liefst één op de drie vrouwen aan de bevalling een Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) zou overhouden. Natuurlijk zou dat vooral gelden bij natuurlijke bevallingen waar geen pijnstilling is toegepast.

 

Voor het onderzoek werden 89 vrouwen twee keer na de bevalling geinterviewd: na 2-5 dagen en dan na een maand. 26% van deze vrouwen vertoonden enkele symptomen van PTSS, 7.8% werd tot 'gedeeltelijk PTSS' verklaard, en 3.4% hadden volgens de definities een volledig PTSS ontwikkeld.

 

Belangrijke factoren voor het al of niet ontwikkelen van PTSS bleken:

  • gebruik van pijnstillende middelen: van de vrouwen die PTSS-symptomen ontwikkelden, koos 80% voor een natuurlijke bevalling zonder pijnstilling.
  • lichaamsbeeld: vrouwen die zich ongemakkelijk voelden met langere tijd tijdens de bevalling ontkleed zijn, vertoonden meer PTSS-symptomen (80% van de vrouwen gaf aan zich hierover ongemakkelijk te hebben gevoeld tijdens de bevalling).
  • angst: vrouwen die tijdens de bevalling angstig waren of angst hadden ervaren, vertoonden meer PTSS-symptomen
  • complicaties: ook bij vrouwen die tijdens deze of eerdere zwangerschappen complicaties hadden gehad, waren meer verschijnselen van PTSS te zien (67% van de vrouwen had een eerdere zwangerschap als traumatisch ervaren).

 

De onderzoekers waren verrast dat ondersteuning in de vorm van een verloskundige of doula tijdens de bevalling niet van invloed was. Ook sociaal-economische status, opleiding of geloof hadden geen invloed.

 

Symptomen die tot PTSS werden gerekend waren o.a. het voorkomen van flashbacks van de bevalling, niet over de bevalling willen praten, lichamelijke reacties (bijv. hartkloppingen) tijdens gesprekken over de bevalling en aarzelingen om nog een kind te willen.

 

Wat moet je nu met zo'n onderzoek? Allereerst lijkt duidelijk dat veel van de onderzochte vrouwen zich tijdens de bevalling blijkbaar niet op hun gemak hebben gevoeld. Helaas wordt niet beschreven hoe en waar de bevallingen plaatsvonden, en wie er eigenlijk allemaal bij aanwezig waren. Maar een belangrijke conclusie lijkt toch vooral: we moeten beter voor onze bevallende vrouwen zorgen en omstandigheden creëeren waarin ze zich wel veilig voelen.

Verder: het ter wereld brengen van een kind is een diepgaande ervaring. Is het dan eigenlijk wel zo vreemd dat je een paar weken later daar nog regelmatig aan terug denkt? En is het niet heel natuurlijk dat vrouwen een paar weken na hun zwangerschap/bevalling nog niet weten of ze dat binnenkort nog een keer mee willen maken? Gelukkig maar: op dat moment is het tijd voor herstel en tijd voor verzorging van hun pasgeboren baby, nog lang niet het moment om te beslissen of ze nog een kind willen!

 

Kortom, er zijn de nodige kanttekeningen te maken bij dit onderzoek. Erg jammer dat nu weer een beeld blijft hangen dat bevallingen (natuurlijk!) traumatisch zijn, en dat je dat kan reduceren door maar vooral pijnstilling te gebruiken. Heren onderzoekers: het is toch veel interessanter te onderzoeken hoe je kan voorkomen dat 67% van de vrouwen hun eerdere zwangerschappen/bevallingen als traumatisch ervaart?

 

Bron:

  • Persbericht van Tel Aviv University (8 augustus 2012)
  • Artikel "Postpartum Post-Traumatic Stress Disorder symptoms: The Uninvited Birth Companion", IMAJ, VOL 14, June 2012 (helaas niet online)